Είναι το κυνήγι Sport;

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν εξωθήσει τον πλανήτη στην έκτη μαζική εξαφάνιση ειδών, με ένα εκατομμύριο είδη να απειλούνται με εξαφάνιση.Από το 1970 έως το 2014, ο παγκόσμιος πληθυσμός άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60 %.Ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών είναι σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο, περίπου 100-1 000 φορές ταχύτερος από αυτόν της εποχής πριν από την εμφάνιση του ανθρώπου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο συμβάν εξαφάνισης μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Ο θάνατος ενός ζώου για «διασκέδαση» και ο θάνατος των ζώων από τα χέρια των ανθρώπων είναι λάθος. Το κυνήγι για διασκέδαση δεν είναι το ίδιο με το κυνήγι για επιβίωση. Αν και το κυνήγι δεν αποτελεί πλέον απαραίτητη πρακτική για την επιβίωσή μας γενικά, παραμένει ένα διαδεδομένο φαινόμενο.Καθώς το κυνήγι δεν είναι πλέον απαραίτητο μέσο για την επιβίωση, η παρουσία του στην κοινωνία μας είναι καταδικαστέα από την πλειονότητα.Όμως ενώ η αναλογία κυνηγών προς μη κυνηγούς έχει μειωθεί, ορισμένα μέρη του κόσμου έχουν δει αύξηση της δημοτικότητας του κυνηγιού, προσελκύοντας νέους κυνηγούς συμπεριλαμβανομένων αστικών κατοίκων και γυναικών (Hansen et al. 2012).

Το κυνήγι δεν είναι άθλημα.

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της.Με τον όρο αθλητισμός εννοείται κάθε αυστηρά δομημένη φυσική δραστηριότητα, με αυστηρούς κανόνες, υψηλό ανταγωνισμό και εξειδίκευση, με βασικό σκοπό τη μεγιστοποίηση της απόδοσης.

Εξ ορισμού,ένα άθλημα απαιτεί ανταγωνισμό. Η ικανότητα και η φυσική άσκηση χρησιμοποιούνται σε μια προσπάθεια να νικήσετε έναν αντίπαλο. Στο κυνήγι δεν υπάρχει αντίπαλος.Το ζώο κυνηγιέται, και οι δύο δεν γνωρίζουν ότι είναι «σε ένα παιχνίδι» και ως εκ τούτου δεν είναι αληθινοί αντίπαλοι.Επιπλέον "ένα άτομο ή μια ομάδα ανταγωνίζεται ένα άλλο ή μια άλλη ομάδα."Το κυνήγι περιλαμβάνει τη θανάτωση και τη χρήση ενός εξοπλισμού που παρέχει ένα εντελώς μονόπλευρο πλεονέκτημα. Το «Sport», από την άλλη πλευρά, από την ίδια τη σχεδίαση και τη φιλοσοφία του, επιμένει ότι οι ομάδες και τα άτομα θα είναι εξοπλισμένα ταυτόσημα και θα τηρούν τους ίδιους κανόνες σε ίσους όρους ανταγωνισμού.

Ένα άθλημα ορίζεται ως «μια δραστηριότητα που περιλαμβάνει φυσική άσκηση και δεξιότητα στην οποία ένα άτομο ή ομάδα ανταγωνίζεται ένα άλλο ή άλλο για ψυχαγωγία.

Η χρήση μόνο της άσκησης και της ικανότητας δεν χαρακτηρίζει μια δραστηριότητα ως άθλημα, διαφορετικά τα ψώνια, η οδήγηση, η γραφή, η ομιλία και μια σειρά από άλλες κοινές δραστηριότητες θα θεωρούνται αθλήματα.

Ακόμα και αν δεχτούμε τον ορισμό αυτό η επέκταση του δακτύλου για να τραβήξει κάποιος τη σκανδάλη στο όπλο δεν απαιτεί σωματική άσκηση. Όταν το κυνήγι ονομάζεται «άθλημα», συνδέεται με τους μη θανατηφόρους αγώνες αθλητικής δραστηριότητας και φυσικού ανταγωνισμού.

Οι κυνηγοί χρησιμοποιούν πολλές δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν το χόμπι τους. Ωστόσο, η σκληρή, περιττή δολοφονία που είναι το κυνήγι δεν έχει καμία δικαιολογία.

Μερικοί κυνηγοί ισχυρίζονται ότι το κυνήγι μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους και άλλα ζώα από μεγάλα αρπακτικά ζώα, όπως αρκούδες και ορεινά λιοντάρια. Ωστόσο, μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα είδη δεν φαίνεται να αναπαράγονται με αυξητικούς ρυθμούς. Εάν δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους, δεν θα χρειαστεί να φύγουν από το δάσος και να αλληλεπιδράσουν με τους ανθρώπους. 1. Όταν τα τραυματισμένα ζώα ξεφεύγουν από τους κυνηγούς, συνήθως υποφέρουν παρατεταμένα, οδυνηροί θάνατοι προκαλούνται ως αποτέλεσμα της αρπαγής, του σοκ ή της έκθεσης. 2. Οι κυνηγοί σκοτώνουν συχνά μεγαλοπρεπή αρπακτικά, όπως λύκους, αρκούδες και κογιότ, ώστε να έχουν περισσότερα ζώα να πυροβολήσουν όπως άλκες, καρίμπου και ελάφια. 3. Φυσικά φαινόμενα όπως θηρευτές, λιμοκτονία και ασθένειες σκοτώνουν κυρίως τα πιο αδύναμα ζώα.Οι κυνηγοί, από την άλλη πλευρά, προσπαθούν να σκοτώσουν τα μεγαλύτερα, ισχυρότερα ζώα επειδή θέλουν να κρεμάσουν τα κεφάλια τους σε έναν τοίχο, και αυτό αποδυναμώνει τον υπόλοιπο πληθυσμό. 4. Το κυνήγι γίνεται σε ιδιωτική γη, όπου οι νόμοι που προστατεύουν την άγρια ​​φύση αγνοούνται συχνά ή είναι δύσκολο να επιβληθούν.

5. Όταν τα ζώα σκοτώνονται, οι οικογένειες διαλύονται, αφήνοντας συχνά νεαρά ζώα να χάνονται από πείνα ή επιθέσεις από άλλα ζώα. Για ζώα όπως οι λύκοι, που ζευγαρώνουν με ένα θηλυκό για όλη τους τη ζωή και ζουν σε στενές οικογενειακές μονάδες, το κυνήγι μπορεί να καταστρέψει ολόκληρες κοινότητες.

6. Οι κυνηγοί τραυματίζουν και σκοτώνουν κατά λάθος ζώα εκτός από αυτά που κυνηγούν, συμπεριλαμβανομένων αλόγων, αγελάδων, σκύλων και γατών. Μερικές φορές οι κυνηγοί τραυματίζουν ακόμη και τον εαυτό τους ή άλλους ανθρώπους, όπως πεζοπόρους και άλλους κυνηγούς.

7. Τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται για το κυνήγι διατηρούνται συχνά αλυσοδεμένα στερούνται συνήθους κτηνιατρικής φροντίδας. Μερικά σκυλιά χάνονται κατά τη διάρκεια των κυνηγιού, και άλλα χάνονται στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου για να καλύψουν τον εαυτό τους.

8. Τα ζώα συχνά δεν πεθαίνουν ανώδυνα ή γρήγορα. Πολλά ζώα πρέπει να πυροβολούνται πολλές φορές. Μια βρετανική μελέτη διαπίστωσε ότι κάποια τραυματισμένα ελάφια υπέφεραν για περισσότερο από 15 λεπτά πριν πεθάνουν.

9. Η δηλητηρίαση από μόλυβδο από πηγές πυρομαχικών επηρεάζει ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών ειδών, αλλά οι περισσότερες έρευνες αφορούν πουλιά.

Τα φιλοζωικά σωματεία κυρίως κατά την επίσημη περίοδο του κυνηγιού αλλά και καθ' όλο το χρόνο δεν σταματούν να περιθάλπουν πυροβολημένα από κυνηγετικές καραμπίνες πουλιά, ανεξαρτήτως αν αυτά συγκαταλέγονται στα επιτρεπόμενα να θηρευτούν ή όχι.

Πετρίτες, αετογερακίνες, χρυσογέρακες, βαλτόκιρκοι, σφηκιάρηδες, κιρκινέζια, ξεφτέρια, μπούφοι, γύπες, πορφυροτσικνιάδες, κλπ όλων των ειδών τα πτηνά βρίσκονται στο κυνηγετικό στόχαστρο επί σειρά ετών, όσες καταγγελίες και αναφορές προς τις αρμόδιες υπηρεσίες κι αν γίνονται.Τα ελάφια της Πάρνηθας πέφτουν θύματα οργανωμένου εγκλήματος με τόξα και παγίδες για 1.000 ευρώ το καθένα, ενώ τα αγριόγιδα της Πίνδου των οποίων ο συνολικός αριθμός δεν ξεπερνά πλέον τα 500 πωλούνται μέχρι και 50 ευρώ το κιλό.

Στα Λευκά όρη της Κρήτης ο κρητικός αίγαγρος θηρεύεται ανηλεώς με τις τοπικές εφημερίδες χρόνια τώρα να αναδεικνύουν το θέμα αλλά χωρίς ποτέ και κανείς να σταματήσει τη λαθροθηρία.Κυνηγούν σε εθνικούς δρυμούς και πάρκα, εντός των ορίων κατοικημένων περιοχών, ακόμα και σε περιοχές που προστατεύονται από την εθνική και την κοινοτική νομοθεσία, (βλ. Natura 2000). Κάθε χρόνο, για παράδειγμα, στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς, οι θηρευτές σκοτώνουν χιλιάδες υδρόβια πουλιά και πριν καλά-καλά ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος.

Μόλυβδος.

Οι άστοχες βολές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για τον άνθρωπο και τα ζώα.Τα άγρια ​​πτηνά (πάπιες, χήνες και κύκνοι) καταναλώνουν μόλυβδο κατά τη σίτιση,όπως και άλλα είδη υδρόβιων πτηνών (π.χ. γερανοί και φλαμίνγκο) και χερσαία πτηνά,συμπεριλαμβανομένων πτηνών, όπως πέρδικες και φασιανούς, περιστέρια και περιστέρια. Μια άλλη οδός έκθεσης συμβαίνει σε αρπακτικά πουλιά των οποίων η τροφή περιλαμβάνει είδη που πυροβολούνται για τροφή ή για σπορ. Αυτά τα πουλιά μπορούν να τρώνε σφαίρες ή θραύσματα αυτών, από ζώα που έχουν τραυματιστεί και αποβιώσει (και επομένως μπορεί να είναι πιο ευάλωτα στη λήψη από αρπακτικό) ή σε σφάγια που δεν έχουν ανακτηθεί.

Ως συνήθης πρακτική, μέρη σφαγίων μεγάλων ζώων θηραμάτων, όπως τα σπλάχνα των ελαφιών, αφαιρούνται και αφήνονται στην ύπαιθρο κατά την ανάκτηση του ζώου. Αυτά μπορεί να περιέχουν θραύσματα πυρομαχικών. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι τα θηρευτικά θηλαστικά μπορεί ομοίως να εκτεθούν σε μόλυβδο μέσω της σίτισης τους που προέρχεται από πυρομαχικά. Εκτός από την άγρια ​​ζωή που σκοτώνεται απευθείας από δηλητηρίαση από μόλυβδο, αρκετές φορές περισσότερα ζώα υποφέρουν από υποθανατική δηλητηρίαση (Andreotti et al. 2018) και μπορεί να έχουν αυξημένη ευαισθησία σε άλλες ασθένειες ή ατυχήματα (Kelly and Kelly 2005; Ecke et al. 2017) .Εκτιμάται ότι περίπου 21-27.000 τόνοι μολύβδου διασκορπίζονται σε όλη την Ευρώπη κάθε χρόνο όταν μικρά σφαιρίδια από βολές προσγειώνονται στο νερό και το έδαφος των υγροτόπων.

Η τεράστια βιβλιογραφία που τεκμηριώνει τη δηλητηρίαση από μόλυβδο των πτηνών αποκαλύπτει ένα κοινό:το σύνδρομο μολύβδου,υπάρχει πάντα και παντού σε περιοχές στις οποίες υπάρχουν δραστηριότητες όπως κυνήγι και ψάρεμα: διαφέρει μόνο στην επικράτηση και την έντασή του (Thomas and Guitart, 2003).

Τα πουλιά καταπίνουν μόλυβδο απευθείας από το έδαφος ή το νερό.Μοιραία δηλητηρίαση από μόλυβδο προκύπτει από την κατάποση μόνο τεσσάρων ή περισσότερων κομματιών (Pain and Rattner, 1988).

Ο υπολειπόμενος μόλυβδος στο κρέας θηραμάτων έχει βρεθεί ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα μικρά παιδιά, τα οποία είναι ευάλωτα στις τοξικές επιδράσεις του μολύβδου. Πιστεύεται επίσης ότι προκαλεί μακροχρόνια βλάβη στους ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων των νεφρικών βλαβών και των επιπτώσεων στην εγκυμοσύνη.

Ο πληθυσμός χερσαίων ειδών της πανίδας και της χλωρίδας, για τα οποία υπάρχουν στοιχεία σε βάθος χρόνου, έχει μειωθεί κατά περίπου 42 % την τελευταία δεκαετία.Τα τροπικά δάση καταστρέφονται με γοργό ρυθμό, με μια επιφάνεια ίση με αυτή της Ελλάδας να χάνεται κάθε χρόνο. Τα δάση αυτά φιλοξενούν τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον πλανήτη. Δασικές εκτάσεις καλύπτουν σήμερα μόνο το 68 % της επιφάνειας που κάλυπταν την προβιομηχανική εποχή.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίζεται αυτή η βάναυση δραστηριότητα που φέρει τόσο σημαντικές επιπτώσεις στα ζώα, στο περιβάλλον αλλά και στους ανθρώπους.