Μπαλόνια Και Κίνδυνοι για Το Περιβάλλον,Τα Ζώα Και την Υγεία.

Τα πρώτα μπαλόνια κατασκευάζονταν από αποξηραμένη κύστη ζώου, όπως η ουροδόχος κύστη του γουρουνιού, ενώ τα σύγχρονα μπαλόνια κατασκευάζονται από υλικά όπως το καουτσούκ από διάφορα δέντρα σε περιοχές κυρίως του Αμαζονίου και το πολυχλωροπρένιο. Κάποιες φορές συναντούμε μπαλόνια από ναύλον, ειδικά τα πιο παλιάς τεχνολογίας. Υπάρχουν και τα μπαλόνια που κατασκευάζονται από αλουμίνιο (foil) με χαρακτηριστικό γνώρισμα τη μεγαλύτερη διάρκεια.

Δέχονται αέρα, ήλιο και άζωτο.

Balloonfest

Το 1986, οι κάτοικοι του Κλίβελαντ διοργάνωσαν ένα εντυπωσιακό φεστιβάλ μπαλονιών. Δυστυχώς, όμως, οι καιρικές συνθήκες δε βοήθησαν και τα 1,5 εκατομμύρια μπαλόνια που απελευθερώθηκαν από τον μεγαλύτερο ουρανοξύστη έπνιξαν την πόλη.

Η καταιγίδα που ξέσπασε παρέσυρε τα μπαλόνια εκτός της σχεδιασμένης πορείας με αποτέλεσμα να καλύψουν τη λίμνη Έρι. Μπαλόνια ξεβράζονταν σε κοντινές ακτές για μήνες κάνοντας αδύνατο τον καθαρισμό τους και θέτοντας τη ζωή πτηνών και θαλάσσιων ζώων σε κίνδυνο.Πρόκειται για τη μεγαλύτερη απελευθέρωση μπαλονιών σε φεστιβάλ και φυσικά δεν ακολούθησε άλλη, καθώς τα αποτελέσματα αποδείχθηκαν τραγικά.

Ένα λεπτό ευχαρίστησης μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στο οικοσύστημα.

Ένα μπαλόνι μπορεί να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια και στη συνέχεια να καταλήξει να μολύνει το οικοσύστημα όπου προσγειώνεται. Τα μπαλόνια μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για τα πουλιά και τη θαλάσσια ζωή, όπως τα ψάρια και οι χελώνες, που μπορεί να μπερδέψουν τα υπολείμματα του μπαλονιού με τροφή και να μπερδευτούν σε κορδέλες. Οι θαλάσσιες χελώνες και άλλα θαλάσσια ζώα μπορούν συχνά να μπερδέψουν τα σκασμένα μπαλόνια που επιπλέουν στο νερό ως μέδουσες. Μόλις καταποθεί, το πλαστικό μπορεί να μπλοκάρει την πεπτική τους οδό, οδηγώντας τα σε ασιτία.

Παγκοσμίως 344 είδη έχουν βρεθεί παγιδευμένα σε πλαστικά ενώ στη Μεσόγειο, 134 είδη πέφτουν θύματα της κατάποσης πλαστικών.Όλα τα είδη χελωνών που ζουν στη Μεσόγειο έχουν καταπιεί πλαστικά. Μία δεκαετής έρευνα σε χελώνες καρέτα κατέδειξε ότι το 35% των δειγμάτων που έχουν αναλυθεί έχουν καταπιεί σκουπίδια, τα περισσότερα από τα οποία είναι πλαστικά. Σε κάποια δείγματα έχουν βρεθεί μέχρι και 150 πλαστικά κομματάκια. Επίσης, το 18% των τόνων και των ξιφίων έχουν πλαστικά σκουπίδια στο στομάχι τους – κυρίως σελοφάν και PET- όπως και το 17% του είδους γαλέου Galeus melastomus στα νησιά των Βαλεαρίδων.

Δεν ξεχνάμε ότι τον Μαίο φάλαινα με 15 κιλά πλαστικό στο στομάχι της βρέθηκε σε παραλία της Ελλάδας.Τα πλαστικά απειλούν πλέον ευθέως τη θαλάσσια ζωή και κατ΄επέκταση κάθε άλλη μορφή ζωής. Τα βασικά θύματα είναι πουλιά (35%), ψάρια (27%), ασπόνδυλα (20%), θαλάσσια θηλαστικά (13%) και θαλάσσιες χελώνες. Σήμερα το 90% των θαλασσοπουλιών έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικού στο στομάχι τους (το 1960 το ποσοστό αυτό ήταν 5%), ενώ μέχρι το 2050 αυτό το ποσοστό μπορεί να έχει αγγίξει το 99% αν δε ληφθεί δράση για τη μείωση των πλαστικών στη θάλασσα.

Πλαστικές ίνες και μικροπλαστικά έχουν βρεθεί μέσα σε μύδια και στρείδια, ενώ πακέτα με τσιπς και τσιγάρα έχουν βρεθεί στα στομάχια μεγάλων πελαγικών ψαριών. Μία από τις χειρότερες περιπτώσεις ήταν όταν 9 μέτρα πετονιάς, 4,5 μέτρα εύκαμπτου σωλήνα, 2 γλάστρες κι άλλες πλαστικές παγίδες βρέθηκαν στο στομάχι ενός εκβρασμένου φυσητήρα.

Μελέτη έδειξε ότι μόνο το 12% των μπαλονιών που απελευθερώθηκαν εξερράγησαν σε μικρά θραύσματα: το 81% επέστρεψαν ως μεγάλα κομμάτια λατέξ τουλάχιστον της μισής μάζας του αρχικού μπαλονιού. Το ζήτημα του μεγέθους των σωματιδίων καουτσούκ που επιστρέφουν στο έδαφος δεν είναι πραγματικά τόσο σχετικό: διαφορετικά μεγέθη κομμάτια μπορεί να έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ή μπορεί να επηρεάσουν άλλα είδη άγριας ζωής. Η έρευνα κατέδειξε ότι το λατέξ που εκτέθηκε στον αέρα έγινε εύθραυστο μετά από 8 έως 10 εβδομάδες. Στο νερό, το λατέξ διατήρησε τον αρχικό του ευέλικτο χαρακτήρα για περισσότερους από 5 μήνες, με σχετική διάρκεια συναντήσεων με την άγρια ​​ζωή.

Επιπλέον, όπως σημειώνει μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Hazardous Materials, τα μπαλόνια από λατέξ δεν είναι βιοδιασπώμενα. Η μελέτη εξέτασε διαφορετικούς τύπους μπαλονιών σε αλμυρό νερό, γλυκό νερό και βιομηχανικό κομπόστ. Κατά τη διάρκεια των δεκαέξι εβδομάδων, τα μπαλόνια δεν παρουσίασαν σημαντική υποβάθμιση, υποδεικνύοντας ότι θα συνέχιζαν να αποτελούν περιβαλλοντική απειλή με την πάροδο του χρόνου.

Όλα τα απελευθερωμένα μπαλόνια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναγράφουν «βιοδιασπώμενο λατέξ», καταλήγουν στη Γη ως απορρίμματα. Τα μπαλόνια συνεχίζουν να παραμένουν ως ανθρωπογενή συντρίμμια και απειλούν την άγρια ​​ζωή.Τα μπαλόνια δεν μπορούν να βιοαδιασπαδτούν, επομένως αποικοδομούνται σε μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού. Αυτά τα μικροπλαστικά βιοσυσσωρεύονται στην άγρια ​​ζωή, και τελικα καταλήγουν μέσα μας.

Δεν είναι μόνο το ίδιο το μπαλόνι που επηρεάζει το περιβάλλον αλλά και αυτό που βρίσκεται μέσα του: ήλιο το οποίο ως φυσικός πόρος, είναι μη ανανεώσιμο, πράγμα που σημαίνει ότι τελικά, θα εξαντληθεί. Έχει επίσης ζωτικές χρήσεις πέρα ​​από την χρήση του στα μπαλόνια.

Η ΕΕ αντιμετωπίζει τα 10 πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης που βρίσκονται πιο συχνά στις παραλίες της Ευρώπης και προωθεί βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις.Όπου οι βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις είναι εύκολα διαθέσιμες και προσιτές, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης δεν μπορούν να διατεθούν στις αγορές των κρατών μελών της ΕΕ. Αυτό ισχύει για μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια,και μπαστούνια για μπαλόνια.

Μέσω της Οδηγίας της ΕΕ για τα πλαστικά μιας χρήσης εφαρμόζονται διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά προϊόντα. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά και προσαρμοσμένα για να έχουν τα πιο αποτελεσματικά αποτελέσματα και λαμβάνουν επίσης υπόψη εάν υπάρχουν περισσότερες βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις.

Ειδικά για τα μπαλόνια σύμφωνα με την οδηγία οι παραγωγοί οφείλουν να συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση, τον καθαρισμό, τη συλλογή, τη σπατάλη και την εισαγωγή σήμανσης για τον αντίκτυπου του προϊόντος στο περιβάλλον. Τα 10 πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης που βρίσκονται πιο συχνά στις ευρωπαϊκές παραλίες, μαζί με τον αλιευτικό εξοπλισμό, αντιπροσωπεύουν το 70% όλων των θαλάσσιων απορριμμάτων στην ΕΕ.

Η απελευθέρωση μπαλονιών απαγορεύεται στο Άμστερνταμ, στο Ρότερνταμ, σε άλλες πόλεις της Όλλανδίας σε πολιτείες της Αμερικής και σε 7 απο τις 8 πολιτίες της Αυστραλίας.

Υγεία.

Ο μέσος άνθρωπος τρώει, πίνει και αναπνέει τουλάχιστον μεταξύ 74.000 και 121.000 μικροπλαστικών σωματιδίων κάθε χρόνο. Έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Environmental Science & Technology, παρουσιάζει μια ανάλυση 26 μελετών από όλο τον κόσμο και υπολογίζει τη μέση ποσότητα μικροπλαστικών που βρίσκονται σε κοινά αναλώσιμα.Η μεγαλύτερη γνωστή πηγή μικροπλαστικού που εισέρχεται στο σώμα μας είναι το εμφιαλωμένο νερό.

Με βάση 4 ξεχωριστές μελέτες, ο μέσος αριθμός σωματιδίων ανά λίτρο είναι 94.37 Η μπύρα έχει τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό, με 32.27. Ο αέρας που αναπνέουμε, με βάση δύο μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία και την Τουρκία, περιέχει κατά μέσο όρο 9,80 σωματίδια ανά m³. Ένα άτομο ηλικίας 31-51 ετών εισπνέει κατά μέσο όρο 16 m³ αέρα την ημέρα.Τα μικροσκοπικά σωματίδια μπορούν να ταξιδέψουν σε όλο το σώμα και να εγκατασταθούν σε όργανα, σύμφωνα με νέα έρευνα κατά την οποία ανιχνεύτηκαν, για πρώτη φορά, μικροπλαστικά στο ανθρώπινο αίμα. Μάλιστα οι επιστήμονες βρήκαν τα μικροσκοπικά σωματίδια σχεδόν στο 80% των ανθρώπων που ελέγχθηκαν.

Μικροπλαστικά βρέθηκαν επίσης στον πλακούντα από τέσσερις υγιείς γυναίκες που είχαν φυσιολογικές εγκυμοσύνες και τοκετούς. Τα μικροπλαστικά εντοπίστηκαν τόσο στην εμβρυϊκή όσο και στη μητρική πλευρά του πλακούντα και στη μεμβράνη εντός της οποίας αναπτύσσεται το έμβρυο. Ο αντίκτυπος στην υγεία των μικροπλαστικών στο σώμα είναι ακόμη άγνωστος. Αλλά οι επιστήμονες αναφέρουν ότι οι χημικές ουσίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν μακροπρόθεσμη βλάβη ή να διαταράξουν το αναπτυσσόμενο ανοσοποιητικό σύστημα του εμβρύου. Τα σωματίδια είναι πιθανό να έχουν καταναλωθεί ή εισπνεύθει από τις μητέρες.

Μικροπλαστικά βρέθηκαν στους πνεύμονες ζωντανών ανθρώπων για πρώτη φορά. Οι επιστήμονες είπαν ότι η μικροπλαστική ρύπανση είναι πλέον πανταχού παρούσα σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθιστώντας την ανθρώπινη έκθεση αναπόφευκτη και σημαίνει ότι «υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με τους κινδύνους» για την υγεία. Τα πιο κοινά σωματίδια ήταν το πολυπροπυλένιο, που χρησιμοποιείται σε πλαστικές συσκευασίες και σωλήνες, και το PET, που χρησιμοποιείται σε μπουκάλια.

Οι άνθρωποι είναι ήδη γνωστό ότι αναπνέουν τα μικροσκοπικά σωματίδια, καθώς και ότι τα καταναλώνουν μέσω τροφής και νερού. Οι εργαζόμενοι που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα μικροπλαστικών είναι επίσης γνωστό ότι έχουν αναπτύξει κάποια ασθένεια. Μικροπλαστικά ανιχνεύθηκαν στο ανθρώπινο αίμα για πρώτη φορά τον Μάρτιο, δείχνοντας ότι τα σωματίδια μπορούν να ταξιδεύουν σε όλο το σώμα και μπορεί να εγκατασταθούν σε όργανα. Οι επιπτώσεις στην υγεία είναι ακόμη άγνωστες. Ωστόσο, οι ερευνητές ανησυχούν επειδή τα μικροπλαστικά προκαλούν βλάβη στα ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο και τα σωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι ήδη γνωστό ότι εισέρχονται στο σώμα και προκαλούν εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως.